სრუა

I. (ვსრავ) სპობა, ხოცა (ისაი. 2, 19; ფსალ. 105, 30), сокрушать, погублять, сечь.

II. სრუა

სენი მომსრველი (მატ. 24, 7), пагуба, моровая язва.